De ChristenUnie heeft vorig jaar gediscussieerd over de vraag of praktiserende homoseksuelen de partij mogen vertegenwoordigen.
Sindsdien is de combinatie ChristenUnie en homo een precair onderwerp. De partij wil het thema homoseksualiteit ‘niet onnodig aan de orde stellen’, geeft partijvoorlichter Kuijper toe. ‘Als het niet speelt, moet je er niet over beginnen’.
Voorkomen moet worden dat seculiere media met het issue aan de haal gaan. Zodra zij documenten van de ChristenUnie in handen krijgen, scannen ze de teksten direct op woorden als homo en _embryoselectie_. Bespeuren ze verschil van inzicht met de andere twee coalitiepartijen of het regeerakkoord, dan proberen ze een politiek relletje te ontketenen.
Om dezelfde reden mocht de kwestie-Buttiglione evenmin worden genoemd in de inleiding van het stuk. De rooms-katholieke Italiaan was in 2004 voorgedragen als Eurocommissaris voor Justitie. Hij zei destijds dat homoseksuelen ‘zondig, maar niet strafbaar’ zijn. Na een storm van protest moest hij zijn kandidatuur intrekken.
De SGP wilde de kwestie aangrijpen om in het voorwoord van het verkiezingsprogramma te schetsen hoe seculier en liberaal Europa in wezen is. De ChristenUnie blokkeerde dat echter.
Tussen SGP en ChristenUnie lagen verder de standpunten over Turkije en Israël gevoelig – en ook het woordje ‘islam’ is bewust weggelaten in het Europese verkiezingsprogramma.
Deze voorbeelden – homoseksualiteit, Turkije en Israël – maken duidelijk dat het gemak waarmee de –voorlopers van– de ChristenUnie en de SGP vroeger tot een gezamenlijk Europaprogramma kwamen, heeft plaatsgemaakt voor ingewikkeld overleg. De beide partijen zijn er ook dit keer weer uitgekomen, maar wie het stoeien over het programma voegt bij de meningsverschillen over het Verdrag van Lissabon en over de keuze voor eventuele aansluiting bij de christendemocratische EVP in het Europarlement, kan enkel vaststellen dat de vanzelfsprekendheid van de samenwerking op het Europese vlak voorbij is.