Het advocatenkantoor van Tomlow werkt voor corporaties en ook voor de gemeente Utrecht. Op de website van zijn advocatenkantoor omschrijft Tomlow zichzelf als ‘pitbull avant la lettre, procestijger. Maar ook: levensgenieter, columnist en pseudo burgemeester van Utrecht’. Eén van de advocaten van zijn kantoor doet namens een corporatie de Lombok-zaak.
‘Corporaties, gemeente en politie hebben regelmatig te maken met overlastkwesties. Dat hoort bij een stad van 300.000 inwoners en vele smaken. Er is in Utrecht al jaren een proactief beleid en opgebouwde expertise’, zegt Tomlow.
In zijn commentaar geeft Tomlow een overzicht van de feiten in de Lombok-zaak. Volgens Tomlow is het uitgangspunt van de corporaties dat niet het slachtoffer, maar de overlastveroorzaker vertrekt. Dat gebeurt dan wel op grond van ‘deugdelijk objectief onderzoek’.
Tomlow stelt op grond daarvan dat de gemeente ten onrechte een ander huis voor ‘Johan’ – door Tomlow aangeduid als de ‘Lombok homo’ – heeft geregeld en dat deze aanpak het actief overlastbeleid van corporaties ernstig schaadt.
Uit gesprekken met beide partijen valt volgens Tomlow op te maken dat er sprake is van een één-op-één situatie. Er zou geen sprake zijn van een hetze door een groep jegens de ‘Lombok homo’. Tomlow stelt dat de ‘Lombok homo’ geweigerd heeft mee te werken aan mediation, maar wel steeds gedreigd heeft met het inschakelen van de media. Verder heeft hij bovendien door het inschakelen van ‘invloedrijke relaties’ onder andere fracties in de Gemeenteraad gemobiliseerd. Volgens Tomlow leiden die acties tot een escalatie.
‘Inhoudelijk is het onbegrijpelijk dat de gemeente Utrecht met dit flinterdunne feitenmateriaal druk uitgeoefend heeft om een andere woning aan te bieden’, stelt Tomlow.
Volgens Tomlow komt de politiek in beweging op het moment dat de zaak in de media komt. ‘Vanaf dat moment handelt de gemeente impulsief en inconsequent’, stelt Tomlow.
Omdat burgemeester Wolfsen in een lastig parket zit door meerdere homozaken waarin – ook volgens Tomlow – wel veel te laat werd opgetreden, zoals in Zuilen en Leidsche Rijn, zou volgens Tomlow nu een ‘overreactie’ plaatsvinden. ‘Wellicht heeft de burgemeester gedacht: dat overkomt mij niet meer’.
Die gedachte is volgens Tomlow juist, maar de oplossing die de burgemeester Wolfsen kiest levert volgens Tomlow ‘alleen maar schade op, bijvoorbeeld aan het beleid van de corporaties (precedentwerking) en niet te vergeten schade voor de andere huurder’.
Door deze handelwijze suggereert de gemeente volgens Tomlow in ieder geval impliciet dat de andere huurder schuldig is aan homohaat. ‘Ik zou me als andere huurder in deze stad niet veilig voelen’, concludeert Tomlow op grond van de gang van zaken.
Zie:
DNU: Bernard Tomlow – Gemeente reageert impulsief en inconsequent in kwestie ‘Lombok homo’.
Zie verder ons dossier Veiligheid en discriminatie.