Turkije is bezorgd over het lot van kinderen van Turkse afkomst die in Europa in roze (of christelijke) pleeggezinnen geplaatst worden. Het Turkse parlement gaat onderzoeken wat er met deze pleegkinderen is gebeurd. Dat melden de Belgische kranten De Morgen en Het Belang van Limburg afgelopen weekend – en nu ook dagblad Trouw. COC Nederland vindt de zorg volkomen ongegrond.
Turkse autoriteiten hebben gemeld dat in Europese staten in de afgelopen jaren minstens 4.000 kinderen van Turkse afkomst zijn geplaatst in pleeggezinnen. Vooral het plaatsen van kinderen van Turkse afkomst bij een aantal Belgische en Nederlandse roze gezinnen en bij een Duits christelijk paar krijgt volop aandacht in de Turkse media.
Schending mensenrechten
Het mensenrechtencommissie van het Turkse parlement noemt dit een ‘schending van hun mensenrechten’ en heeft daarom afgelopen donderdag besloten tot een onderzoek. Commisievoorzitter Ayhan Üstün denkt ook al te weten wat er achter dit alles zit: “Dat gebeurt met maar één doel: assimilatie.”
De afgelopen maand brachten verschillende Turkse kranten het verhaal van een jonge vrouw die na zeven jaar bij een Duits pleeggezin met haar biologische Turkse moeder werd herenigd. De moeder werd jaren geleden Duitsland uitgewezen, terwijl haar toen twaalfjarige dochter in opdracht van jeugdzorg bij een christelijk pleeggezin terechtkwam.
Over deze kwestie woedt sindsdien in de Turkse publieke opinie een levendige discussie, omdat gevreesd wordt dat de Europese kinderen van Turkse afkomst mogelijk zullen vervreemden van de Turkse cultuur en waarden.
Zorgvuldig
“Turkije maakt nu wel veel misbaar over het plaatsen van kinderen van Turkse afkomst in christelijke of roze gezinnen, maar zorg daarover is volkomen ongegrond”,zegt COC-voorzitter Tanja Ineke. “Onze ervaring is dat pleegzorg in ons land zorgvuldig te werk gaat – zowel bij het plaatsen van kinderen als bij het selecteren van pleeggezinnen”.
Dat betekent volgens de COC-voorzitter dat als pleegzorg besluit een kind van Turkse afkomst te plaatsen in een pleeggezin, dat dit in die concrete situatie op dat moment de beste oplossing voor dat kind is dat voor korte of langere tijd een goed pleeggezin nodig heeft. “Dat is doorslaggevend, zegt Ineke, die er op wijst dat voor alle pleegouders geldt – of ze nu christelijk, hindoestaans of homoseksueel zijn – dat ze respect hebben voor het verleden en de afkomst van het kind dat aan hun zorgen wordt toevertrouwd.
In veel Europese landen – zeker als ze het huwelijk hebben opengesteld of een andere vorm van relatiewetgeving hebben voor paren van gelijk geslacht – komen roze pleegouders volop voor. Sterker nog: op grond van anti-discriminatiewetgeving mogen organisaties die pleeggezinnen zoeken geen onderscheid maken op grond van seksuele gerichtheid – en uiteraard ook niet op grond van geloof.
KAMERVRAGEN – over deze kwestie zijn inmiddels door D66-Kamerleden Vera Bergkamp en Sjoerd Sjoerdsma schriftelijke kamervragen gesteld aan minister Edith Schippers van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur.
[Bronnen: De Morgen & Het Belang van Limburg – Trouw]
Het COC komt op voor LHBT-rechten. Steun jij het COC?